Onze doelgroep
Onze belangrijkste doelgroep zijn kinderen gevangen in slavernij. Maar om te begrijpen waarom, schreef onze Indiase partner, Rev. dr. KL van onze Indiase partnerorganisatie Sharing Hands Trust (SHT), het volgende verslag.
Rond 2008/2009 werd Rajasthan getroffen door een zware hongersnood als gevolg van een langdurige periode van droogte voor de duur van twee jaar - er viel er geen regen, gewassen stierven, vee stierf, alle velden droogden uit, er was niets en het was moeilijk voor mensen om te overleven. Zelfs de goede plekken werden nutteloos. De prijs van voedsel steeg, want alles moest van de omliggende staten worden ingevoerd. Boeren verloren hun werk en de meeste mensen konden zich niet veroorloven om eten te kopen en omdat alle putten waren opgedroogd was er geen drinkwater. Veel mensen stierven als gevolg van uitdroging en onjuiste voeding en onschuldige kleine kinderen stierven van de honger. Toen zijn veel mensen gemigreerd naar andere staten, op zoek naar voedsel en water. Vanwege deze situatie werd er door anderen vaak misbruik gemaakt van deze arme vluchtelingen. Ze werden niet goed voor hun harde werk betaald. Jonge meisjes werden lastiggevallen en misbruikt in het bijzijn van hun ouders en jonge vrouwen werden verkracht door meerdere mannen. Nu verloren ze ook nog hun waardigheid in plaats dat ze iets verdienden om voor zichzelf te kunnen zorgen.
Jonge kinderen werden gedwongen in fabrieken en in havens te werken. Velen waren niet in staat om het zware werk te doen. Uiteindelijk zijn er veel van hen gestorven omdat ze geen medische verzorging kregen. Veel jonge meisjes en vrouwen pleegden zelfmoord om te ontsnappen aan deze ellende, omdat ze geen andere uitweg meer zagen. Velen sliepen en woonden op de treinstations, en probeerde zo een baantje te krijgen. Ze aten de voedselresten uit de vuilnisbakken omdat ze gewoon zo'n honger hadden. Jonge kinderen werden gevoed met dit onhygiënisch voedsel en dus werden er velen van hen ziek. De mensen die vanwege de droogte waren vertrokken, leden uiteindelijk nog meer dan de mensen die waren gebleven. Maar veel mensen bleven in hun dorp omdat de mijnbouwbedrijven hen werk beloofden. Ze geloofden deze woorden maar beseften niet dat deze rijke industriëlen hen misbruikten. Deze mijnbouwbedrijven beloofde hen voedsel en onderdak als ze voor hen zouden werken. Dus begonnen ze deze goedkope arbeidskrachten te werven onder deze arme mensen. Onbewust van de valkuil die hen te wachten stond, tekende veel van deze ongeletterde mensen de documenten die hen tot loonslaaf maakten voor de komende 10 tot 15 jaar. In de veronderstelling dat hun arbeid zou worden gewaardeerd en ze een redelijke beloning zouden krijgen voor hun werk, gaven zij hun leven. Helaas echter kregen ze voor hun slavenarbeid een hongerloontje, stress, pijn en veel ellende. De accommodatie waar ze verbleven was veel te klein, omdat zij gedwongen werden om met meer dan honderd gezinnen in zo'n kleine ruimte te leven. Uiteraard werden deze arme mensen van de hongerdood gered, omdat ze voedsel, water en onderdak kregen. Maar op hetzelfde moment werden ze ook gelijk van hun vrijheid beroofd.
Hun kinderen, die ook bij hen waren, mochten niet naar school. Hoewel deze kinderen in eerste instantie niet gedwongen werden om te werken, eindigden ze uiteindelijk met hun ouders samen in hetzelfde slavenbestaan. Een keer per week kwam er een arts om hun gezondheid te checken, want we waren veel zieken onder hen. Vanwege het feit dat ze zo dicht op elkaar leefden, kon een ziekte zich vaak ook heel snel verspreiden. Vrouwen mochten niet zwanger worden. Maar als ze zwanger werden, kregen ze niet het voedzame eten dat ze nodig hadden. Ook waren de omstandigheden extreem onhygiënisch. Want als je slechts een of twee toiletten moet delen met zeker honderd families is het begrijpelijk dat ziekten zich snel kunnen verspreiden. Vrouwen hadden ook niet de beschikking over maandverband voor hun maandelijkse periode. U kunt wel nagaan wat voor een marteling dit is voor deze arme vrouwen. En als ze dan moesten bevallen, was er nauwelijks enige medische begeleiding zodat veel vrouwen tijdens de bevalling stierven, net zoals hun baby's indien ze met enige complicaties waren geboren. De arts die hen eens per week bezocht werd op geen enkele wijze verantwoordelijk gesteld voor deze tragedies. Ondanks deze erbarmelijke omstandigheden, zijn veel van deze arme mensen niet bereid om te vertrekken. De reden is dat, al hun arbeid dan tevergeefs is geweest, want ze worden pas uitbetaald als ze de gehele looptijd van het contract van tien tot vijftien jaar hebben gewerkt. Tot aan die tijd krijgen ze slechts voedsel en onderdak. In feite is het hen zelfs niet toegestaan om de gebouwen van de mijnen te verlaten, op straffe van de boete dat dan de gehele betalingsverplichting vervalt. Het is echt ten hemel schreiend.
Sharing Hands
Onze lokale NGO, Sharing Hands Trust, is een bewuste poging begonnen om de kinderen die gevangen zitten in deze mijnen te redden. Vooral de zwakkere kinderen die een goede verzorging en voeding nodig hebben, hebben we met veel moeite en met de hulp van de plaatselijke autoriteiten kunnen bevrijden. Dit begon met ongeveer 20 kinderen. Nu de ouders niet willen dat hun kinderen weer in de mijnen moeten werken, hebben ze hen aan ons toevertrouwd totdat ze zelf de looptijd van hun contract hebben voltooid. Dat is de toestand van de kinderen in ons kindertehuis in Rajasthan. Het was in 2008 dat Sharing Hands Trust zich over deze kinderen begon te ontfermen. Veel van de kinderen waren ernstig ziek en ondervoed, Ze hadden steenpuisten over hun hele lichaam, maagzweren, huiduitslag en kinkhoest en verkoudheid. Maar God deed wonderen en gelukkig werden ze genezen. Ons werk in Rajasthan begon met deze eerste twintig kinderen en sindsdien is het uitgegroeid tot meer dan 350 kinderen vandaag. Al deze kinderen worden uit de mijnen gered en de meeste van hen zijn gedeeltelijke wezen en sommige zijn volledig wees. Het trieste is dat hun ouders niet in staat zal zijn om hun kinderen te bezoeken, want ze kunnen het zich niet veroorloven om de mijnen te verlaten. Sommige kinderen huilen vaak omdat ze hun ouders missen. Maar na een tijdje hebben de meeste kinderen geleerd om het leven te nemen zoals het komt en nu genieten ze van het nieuwe leven en de nieuwe vrienden dat ze hebben gevonden in ons kinderhuis.
Deze kinderen zijn nu in een van de beste scholen waar ze worden onderwezen in hun eigen taal en ook in het Engels. Dit alles wordt mogelijk gemaakt door Gods voorzienigheid en door Abba Child Care (ACC), onze partner uit Nederland. Dankzij de inzet, interesse, liefde en ondersteuning van Jaap Dieleman en zijn organisatie is dit mogelijk geworden, want zonder hun hulp, zouden velen al zijn omgekomen. Het is de wens en visie van Jaap Dieleman en ACC om glimlachen op de gezichten van deze kleine kinderen terug te brengen omdat ze weer zicht hebben gekregen op een hoopvolle toekomst.
Onze lokale NGO, Sharing Hands Trust, is een bewuste poging begonnen om de kinderen die gevangen zitten in deze mijnen te redden. Vooral de zwakkere kinderen die een goede verzorging en voeding nodig hebben, hebben we met veel moeite en met de hulp van de plaatselijke autoriteiten kunnen bevrijden. Dit begon met ongeveer 20 kinderen. Nu de ouders niet willen dat hun kinderen weer in de mijnen moeten werken, hebben ze hen aan ons toevertrouwd totdat ze zelf de looptijd van hun contract hebben voltooid. Dat is de toestand van de kinderen in ons kindertehuis in Rajasthan. Het was in 2008 dat Sharing Hands Trust zich over deze kinderen begon te ontfermen. Veel van de kinderen waren ernstig ziek en ondervoed, Ze hadden steenpuisten over hun hele lichaam, maagzweren, huiduitslag en kinkhoest en verkoudheid. Maar God deed wonderen en gelukkig werden ze genezen. Ons werk in Rajasthan begon met deze eerste twintig kinderen en sindsdien is het uitgegroeid tot meer dan 350 kinderen vandaag. Al deze kinderen worden uit de mijnen gered en de meeste van hen zijn gedeeltelijke wezen en sommige zijn volledig wees. Het trieste is dat hun ouders niet in staat zal zijn om hun kinderen te bezoeken, want ze kunnen het zich niet veroorloven om de mijnen te verlaten. Sommige kinderen huilen vaak omdat ze hun ouders missen. Maar na een tijdje hebben de meeste kinderen geleerd om het leven te nemen zoals het komt en nu genieten ze van het nieuwe leven en de nieuwe vrienden dat ze hebben gevonden in ons kinderhuis.
Deze kinderen zijn nu in een van de beste scholen waar ze worden onderwezen in hun eigen taal en ook in het Engels. Dit alles wordt mogelijk gemaakt door Gods voorzienigheid en door Abba Child Care (ACC), onze partner uit Nederland. Dankzij de inzet, interesse, liefde en ondersteuning van Jaap Dieleman en zijn organisatie is dit mogelijk geworden, want zonder hun hulp, zouden velen al zijn omgekomen. Het is de wens en visie van Jaap Dieleman en ACC om glimlachen op de gezichten van deze kleine kinderen terug te brengen omdat ze weer zicht hebben gekregen op een hoopvolle toekomst.
In geloof zijn we met dit werk begonnen met een 20 tal kinderen. Het is sindsdien uitgegroeid tot meer dan 400 kinderen. Het was aanvankelijk heel moeilijk omdat we meer kinderen hadden dan we feitelijk aan konden, totdat we de hulp kregen aangeboden van onze nieuwe Indiase partner, een groep christen zakenmensen die inmiddels al bijna 400 kinderen hebben helpen plaatsen in adoptiegezinnen. Deze arme gezinnen kregen van onze zakenpartners een baan aangeboden, zodat ze een inkomen hebben om voor zichzelf en hun adoptiekind te kunnen zorgen. We zijn zo dankbaar dat onze partner JHM ons heeft geholpen om adoptiegezinnen voor onze kinderen te vinden. Zo krijgen onze kinderen een gezin en deze gezinnen krijgen weer een toekomst, omdat ze een baan krijgen met een stabiel inkomen. Mede dankzij onze lokale partner en al onze sponsor-ouders in Nederland, hebben we al heel veel blije kinderlachtjes op de gezichten van deze prachtige kleine kinderen mogen brengen. God zegene u overvloedig voor uw bijdrage.
Met Liefde en Gebeden,
KL - Sharing Hands Trust, India in samenwerking met Abba Child Care International
Met Liefde en Gebeden,
KL - Sharing Hands Trust, India in samenwerking met Abba Child Care International
